Situatieschets:	een toezicht van een 24-jarige (1m61) op de speelplaats in een middelbare school. De volgende vragen werden door twee 13-jarige jongens gesteld.
leerling A:	Mevrouw, u bent zo klein. Hebt u vroeger groeiproblemen gehad?
leerling B:	Of hebt u vroeger uw boterhammetjes niet opgegeten?
mijzelf:	Het is het laatste,jongens.
Dit was voor hen voldoende op hun vraag.

Toen ik 14 jaar was kocht mijn moeder ingangskaartjes voor de Efteling. Ik slaagde erin om door te gaan voor minder dan 9 jaar! Met het geld dat we uitwonnen kreeg ik uiteraard een heerlijk ijsje voor bewezen diensten!

Uitspraak van gynaecologe: "Niemand ziet uiterlijk iets aan jou. Dan zie ik ook geen enkele reden om er zelf een probleem van te maken."

Zeg niet te snel "ik ben een Turner". Je riskeert dat men je vraagt welke je beste discipline is in de gymnastiekzaal (vrije oefening op de mat, sprong over het paard, evenwichtsbalk, …).

Drie Turnervrouwen, respectievelijk 25, 31 en 32 jaar, willen in Londen in een Pub Fish en chips gaan eten. Als we vragen of de keuken open is en of we fish en chips kunnen krijgen is de eerste reactie: "hoe oud zijn jullie?"!

(Indien het niet duidelijk mocht zijn, je mag in Engeland geen pub binnen onder de 18 jaar…)

Op mijn 16 jaar werd ik geopereerd aan mijn schildklier. Als gevolg had ik een flink litteken in mijn hals. Regelmatig kreeg ik dan ook de vraag waardoor ik dat litteken had opgelopen. Dat begon me natuurlijk danig de keel uit te hangen (bemerk de woordspeling).

Toen ik voor de zoveelste keer gevraagd werd wat dat litteken in mijn hals toch betekende antwoordde ik het volgende : "Wel, ik wilde eigenlijk altijd een beetje slimmer zijn en dus heb ik aan de dokter gevraagd of ze geen hoofd­transplantatie konden uitvoeren, om wat intelligenter te worden. En gelukkig, vonden ze een donor en zo heb ik een nieuw hoofd gekregen. Vandaar dat litteken!"

De persoon geloofde me volkomen en was vol verbazing. "Amai, kunnen ze dat nu ook al?"
Ik heb de betrokkene maar in het ongewisse gelaten…